Ruimtelijke verrommeling à la belge

Auteur: Pascal De Decker (1 april 2020). Alfred De Taeye, ‘de man die zijn volk leerde bouwen’, was een CVP-politicus van ACW-signatuur. Hij was van 1950 tot 1954 minister van Volksgezondheid en Gezin. Maar zijn grootste politieke succes behaalde hij eerder, als Kamerlid, in 1948 wanneer ‘zijn’ wet, die als wet-De Taeye de geschiedenis zou ingaan, in het parlement werd aangenomen. De Taeye wilde gezinnen met genereuze premies en goedkope leningen aansporen om een eigen woning te bouwen of te kopen. Dat was, dixit postdoctoraal onderzoekster Tinne Claes (KU Leuven), een ideologische keuze: de christendemocraat De Taeye zag de Vlaming [eigenlijk Belg, pdd] liever in een fermette onder de kerktoren wonen dan in een huurwoning of -appartement in de goddeloze stad. Vandaag is de wet niet meer van tel, ‘maar haar geest leeft voort’, zo vindt Claes. Ook De Morgen-commentator Bart Eeckhout vond recent nog dat met de wet-De Taeye een erfzonde is begaan (De Morgen, 9 maart 2019). En in Money Talk (3 april 2019) koppelde architect Alexis Versele van de Onderzoeksgroep Sociaalecologisch Bouwen en Wonen van de Technologiecampus Gent KU Leuven het uitblijven van de betonstop aan de wet-De Taeye, ‘die er mee de oorzaak van is dat buitengebieden meer en meer worden volgebouwd.