Auteurs: Aurelie De Smet, Geert Meysmans en David Verhoestraete (01-12-2016) | Een niet te verwaarlozen aandeel van onze Vlaamse nevelstad bestaat uit een veelheid aan private en semi-private open en groene ruimten. Samen vormen deze (semi-)private tuin- en stadslandschappen een groene structuur, die Valerie Dewaelheyns omschrijft als het ‘tuinencomplex’. In haar doctoraat stelt Dewaelheyns dat dit complex een rol kan spelen bij het realiseren van collectieve doelstellingen, zoals het tegengaan van negatieve effecten van klimaatveranderingen, het behoud van biodiversiteit en het bouwen aan een sociale samenleving. Tegelijk constateert ze dat ‘tuinen’, omdat ze vaak verborgen blijven achter gebouwen en afsluitingen, door beleid en onderzoek vandaag nog al te vaak beschouwd worden als ongrijpbaar en afzonderlijk. Tegen deze achtergrond onderzocht het kenniscentrum tuin+, in opdracht van het Agentschap voor Natuur en Bos, of en hoe (semi-)private groeninitiatieven een grotere rol zouden kunnen spelen in stedelijke groenvisies en -plannen.
lees artikel