Rijen leegstaande woningen met hier en daar een bewoond huis, braakliggende vlaktes en blinde muren waar ooit rijwoningen tegenaan stonden, sporadisch een meergezinswoning langs brede betonbanen met een paadje en een begin van wadi. Vandaag ziet Nieuw Kortrijk er nog erg rommelig uit. Maar schijn bedriegt: de wijk is in transitie, ze bevindt zich volop in de overgangsfase naar energiezuinig wonen in een groenere omgeving.
De sociale woonwijk ‘Nieuw-Kortrijk’ werd samen met wijk ‘Kapel Ter Bede’, begin jaren vijftig gebouwd door de huisvestingsmaatschappij ‘De Goedkope Woning’. Het masterplan had alle kenmerken van een naoorlogse tuinwijk, die in eerste instantie een antwoord moest bieden op een prangende woningnood en een alternatief wilde zijn voor collectieve woonblokken. In de jaren zestig bouwde dezelfde maatschappij de elf bouwlagen hoge woontorens van De Drie Hofsteden, op een boogscheut van Nieuw Kortrijk, in een zigzagpatroon langs het Gebroeders Van Raemdonckpark. De denkbeelden wijzigden snel destijds, wellicht onder druk van de toenemende vraag naar grote en betaalbare woningen.
