Open ruimte, open blik

De tijden dat open, ‘vrije’ ruimte een onuitputtelijk goed leek, zijn voorbij. Vlaanderen begint stilaan tegen zijn zelfgebouwde ruimtelijke grenzen aan te botsen. Het besef groeit dat er binnen een paar decennia wel eens een ernstig tekort aan ademruimte zou kunnen ontstaan voor onze groeiende bevolking. En toch gaan we rustig verder met het verharden en bebouwen van wat er overblijft, à rato van zes hectare per dag.Om het met een boutade te stellen: open ruimte wordt het toekomstige goud, waar nog om gevochten zal worden als die verhardingstrend niet tot staan gebracht wordt.